Vaderlandsche historie. Deel 23

De wederkomst der Nederlandsche Gelastigden vergund.

Men zette de aangevangene Onderhandelingen te Londen voort, tot in Hooimaand des Jaars mdcclxiii, wanneer Bewindhebbers der Maatschappye hunne Hoog Mogenden schreeven, hoe uit de berigten hunner Gelastigden bleek, dat zy geene de minste voldoening hadden kunnen erlangen, op de regtmaatige klagten en eischen, vervat in de drie eerste Punten der Onderhandelinge; te weeten de gevraagde Voldoening, wegens de verongelykingen en schaden, door de Bedienden der Engelsche Maatschappye, aan de onze in Bengale toegebragt, - de vrye inzameling van Salpeter - de verhinderingen van den Lywaathandel - zynde de Vertoogen wegens het vierde Punt, het beraamen der vereischte Schikkingen, om, in het toekomende te zorgen, eene Maatschappy door de andere niet benadeeld, of in haare verkreegene Regten verkort wierd, en om te beletten dat de wederzydsche Bedienden, geene feitlykheden tegen den anderen pleegden, reeds opgemaakt en van wederzyden uitgewisseld: weshalven een langer verblyf hunner Gelastigden te Londen, als te eenemaale mutloos kon worden aangemerkt,

[p. 295]

waarom zy verzogten dat dezelven mogten te rug keeren, ten einde van al het verhandelde mondeling verslag te doen. In dit verzoek bewilligden de Staaten, mits de Gelastigden, vóór hun vertrek, aan de Engelsche Gevolmagtigden daar van kennis, en teffens re verstaan gaven, dat hun oogmerk niet was de Onderhandelingen af te breeken; maar alleen, voor een tyd, van daar te vertrekken, om verslag te doen aan hunne Heeren en Meesteren. Overeenkomstig hier mede kwamen zy in 't Vaderland te rugge, en 't verslag by Bewindhebberen afgelegd hebbende, deelden deezen 't zelve in eenen Brief aan hunne Hoog Mogenden mede.