Vaderlandsche historie. Deel 23

De Algemeene Staaten trekken zich zyns aan, en vorderen voldoening.

Dan de Geheimschryver des Gezants, de Heer pestel bleef niet in gebreke, om zo aan hunne Hoog Mogenden, als aan de Vergadering van den Opperrhynschen Kreits, van 't voorgevallene kennis te geeven. De Algemeene Staaten verklaarden, geheel onkundig te zyn, van de redenen, die zyne Vorstlyke Doorlugtigheid van Hessen-Cassel, mogten bewoogen hebben, tot het doen van een zo verregaanden stap; maar dat zy, welke die ook zou mogen weezen, eene zo geweldige behandeling niet anders konden aanzien, dan als eene kleinagting van deezen Staat,

[p. 262]

en eene verbreeking van het Regt der Volken, volgens 't welk alle Staatsdienaars, met een openbaar Character bekleed, voor hunne Persoonen, Bedienden, en Goederen, in veiligheid moesten weezen, overal waar zy zich bevinden, en inzonderheid aan Hoven, die hun als zodanig erkend hadden, gelyk het geval was, des Graven van wartensleben. Zy beklaagden zich deswegen ten hoogsten, en gaven hunne gevoeligheid den Landgraaf te kennen, verwagtende dat deeze, ten spoedigsten, 't aangedaane ongelyk zou beteren, hun Staatsdienaar teffens op vrye voeten stellen, zonder hem, zyne papieren, of goederen, in 't minste te ontrusten, vorderende teffens eene Voldoening geëvenredigd aan het Ongelyk.

Op den eigen dag, wanneer de Algemeene Staaten dit Besluit namen, den één - en - twintigsten van Slachtmaand hadt, de Graaf van wartensleben zyne vryheid weder bekomen: waarschynlyk door de tusschenspraak des Keurvorsts van Mentz, die de zaak zo zeer ter harte nam, als of men de veiligheid van zyn eigen Character hadt geschonden, en zyne gevoeligheid over den hoon, onze Staat in 't Character van deszelfs Gezant aangedaan, in eenen Brieve den Landgraave te kennen gaf.