Volks lieden-boek

De grootsche.

Wys: Cloris die myn hartje rooft.

Wel die lompert daar hy is,

'k Zou hem graag een oorvyg geeven,

Want daar scheen niet aan bedreeven,

En hy was ook vast niet mis.
Ik zeî Buurman! goeden dag!

Aanstonds draait hy 't hoofd op zyde,

Schoon ik 't geld hem niet benyde,

'k Denk 't hem niet vergrootschen mag.

[p. 60]

 

Jaa hy kreeg het hoogste lot,

 

Maar het moest in zestien parten. -

 

ô Wat liep hy eerst lang marten

 

Met het sober overschot;

 

Eindlyk vondt hy nog een man. -

 

Daar hy door byzondren zegen

 

Nu de ruimte heeft gekreegen,

 

Ziet hy ieder spytig an.

 

 

 

My niet groeten, 'k word zo kwaad,

 

Heb ik Jan niet van myn leeven

 

Menig boterham gegeeven?

 

Als een bedelaartje op straat

 

Liep die jongen heen en weer,

 

In een pover sergie rokje.

 

En nu met een wandelstokje

 

Kykt hy op zyn makkers neêr.

 

 

 

Ik zeg dikwils tot myn vrouw,

 

'k Moet myn lyf en ziel ofslooven,

 

En hou 't hoofd maar even boven,

 

Maar geloof my op myn trouw,

 

Wierd ik door den overvloed

 

Met de Grootscheid ook bezeten,

[p. 61]

 

Zou 'k daardoor my zelv' vergeeten,

 

Neen! ik wensch dan na geen goed.

 

 

 

Maar, wanneer 'k als met een schep,

 

Zo maar op een bons wierd ryker,

 

Schoon ik in myn verrekyker

 

Waarlyk nog geen kriezel heb,

 

Dan zal ik gelyk ik plagt,

 

My toch kleeden en gedraagen,

 

En ook op een slesje vraagen

 

Onzen Buurman Louw, de wagt.