Kribbelkes. Gediechskes in 't Mastreechs

[p. 66]

Wie Zjeezeke gebore woort.

Wie Zjeezeke gebore woort
Toen waor 't tot me d'ingle hoort:

Gloria! Gloria!

En't zach gewuif vaan hun vleugelkes,
En e koer wie vaan doezend veugelkes,
En harpe en sjalmeie
Die hoort me tössebeie:

Gloria! Gloria!

Wie Zjeezeke in 't stelke laog,
Bezeuk toen vaan de herders kraog:

Gloria! Gloria!

Toen keek 't ins mèt e bang geziech
Wie Slevruike 't eve had opgeriech.
Nao al die doonker minse
Die Häöm noe kaome winse:

Gloria! Gloria!

Wie Zjeezeke in 't stelke sleep,
Slevruike zöchde eve, deep:

Gloria! Gloria!

Ze zöchde toen urn 't sjäöpke klein
Dat môs leije nog later hiel väöl pijn.
Toch zoong in stèl verbleije
Häör hart zoe tössebeie:

Gloria! Gloria!

Wie Zjeezeke get kerremde,
Sint Zjoezep ziech oontferremde:

Gloria! Gloria!

En stèl lag heer toen hiel zeutekes
'n Aaid dekensje op zien veutekes,
Heer blaosde oet 't leechske
En duijde aon 't weegske:

Gloria! Gloria!