Kribbelkes. Gediechskes in 't Mastreechs

[p. 42]

Mie Mastreech.

Veur Dr. Jaspar.

Iech zeen diech Mastreech es 'n lachende zon
Die häör straole goeit op alle dinger,
Iech snôp aon dien taol, es 'n merreketon
Boe 't saap diech vaan löp langs d'n vinger,
Iech haw vaan dien taol, zoe es vaan 'n ton
Sjteinaait beer oet dien aw brouwerije,
'ch Zouw mèt dienen ingel es wie 'nen Don
Juan mie Mastreech, wèlle vrije.

Meh iech vrij mèt dien straote vol awwen antiek,
Iech drink geer die beer mèt 't veetsje,
Iech vin diech zoe sjoen, de bis manjefiek,
'ch Zing diech in dien taol geer e leedsje.
Iech blijf vaan diech hawwe, iech veul miech geliek
Aon de bok... en diech bis 't greun bleedsje.