Den gheestelycken Orpheus

In Godt alleen wel geoeffende Zielen.

Nv wy tot hier toe gekomen zijn met eenige Godtvruchtige Oeffeningen streckende tot onse Zielen Saligheyt, die wy alle inder eeuwigheyt gerne besitten souden, daer naer toe dan wandelende. Soo en is voor het ⁺lest ons niet sekerder als dat wy alle eens sterven ⁺moeten; maer wanneer is onseker: want wy dagh, uer, noch tijdt en weten, soo dat het wel een voorsichtigh bedencken in heeft, ende daer van ons alle wel dient op-gelost, wy moeten dan eens alle van dese weereldt scheyden,

Ende dat naer een ander landt

In de vreught off in den brandt.

Men seydt voor een ghemeyn spreeckwoordt, in ‘t scheyden vande merckt leertmen de kooplie kennen, soo datter vele bedroghen worden, die in hare saken, handel, ende wandel niet voorsichtigh en zijn: Wat aen belangt onsen Hemelschen Orpheus Iesus Christus, die

+ Heb. c. 9.

+ Matth. c. 25.

[p. 109]

onse Zielen verlost heeft en konnen wy niet by bedroghen vallen, is het saken dat wy hem maer en volgen: Want wie hem volght, ⁺en wandelt inde duysternisse niet. Soo dat hy geensints dolen en kan, door dien, de wegh, ⁺de waerheyt, ende het leven voor hem gaet; Maer soo wy de weerelt volgen, en is ons niet als bedrogh, ende de eeuwighe doodt naeckende,

En in plaets van ‘t Heyligh landt,

Eeuwelijck zijn inden brandt.

Om dit dan te voorkomen willen wy onsen tijdt in neersticheyt altijdt wel besteden: want ledicheyt des duyvels oorkussen is. Laet ons dien dan ter eeren Godts overbrengen, Om door goede wercken onsen roep, ende verkiesinghe ⁺seker te maecken. Bedenckende seer wysschelijck ⁺in alle wercken onse uytersten, om soo inder eeuwicheyt niet te sondighen.

VVant ‘s menschen leven is, onseker om te weten,
Dus moet hem wachten wel, dat niet en wort versleten,

Den costelijcken tijdt, die nimmer weder keert,

Daer Godt en al sijn werck, door moeten zijn ge-eert,

Is ‘t saecken dat ghy u, hier wel dan in wilt quyten
Soo moet ghy desen niet, onnuttelijck verslyten;

Maer leeft nu, en nu bidt, en oock u werck soo doet,

Soo sal de uer zijn kort, den arbeydt licht en soet.

+ Ioan. c. 8.

+ Ioan. c. 14.

+ 2. Petri. 1.

+ Eccles. c. 7.

[p. 110]

 

⁺Statutum est hominibus semel mori.

 

Den Menschen is gestelt eens te sterven.

+ Ad Heb. c. 9. v. 27.