Den gheestelycken Orpheus

Seer devote, ende Medelijdende Musen.

Ick weet wel, nu G.L. met dien Alderstercksten, ende krachtichsten Naem Iesus, gewapent sydt, dat V. Lieden Duyvel noch Doodt en magh hinderen; want de Duyvelen daer voor vluchten moeten, en de Doodt is, door hem te niet gedaen, soo dat hy (gelijck uwe stemmen verkondicht,, ende gesongen hebben) eene aldergrootste sterckte mede brenght, om daer door de quade onbetaemelijcke passien te dempen, ende uyt onse onverstorven herten te verjaegen, en soo in plaets van alle onvolmaecktheden. de Passie Iesu Christi daer in planten. Het welck ghyliedens door u beweegelijcke liefgesang noch al doen sult met dese naervolgende Liedekens, die de pen in plaets van tranen hier op het papier heeft uytgestort:

VVant den smaeck van Iesus lijden,

Moet ons brenghen tot verblijden,

En sijn smerten altemaell’,

Geven ons zijn Minne straell’,

VVaerom dat wy moeten krijten,

En ons herten doen op splijten,

[p. 38]

 

Om daer tot ons Ziels gewin,

 

Soo zijn Cruys te planten in,

 

VVaer door dat wy moeten leven,

 

En tot inkeer zijn gedreven:

 

VVant hy door sijn wonden root,

 

Ons verlosten van de doodt;

 

Dus laet alle sijne smerten

 

Zijn geschreven in ons herten,

 

En soo danckbaer zijn altydt,

 

Dat hy ons daer door verblydt.

Wat dunckt u Lieve Musen, soudemen niet behooren ter eeren van dien bloedigen Bruydegom Iesus Christus, uwen Alderliefsten Orpheus, oock iet te singen, om de versteende gemoederen wat te versaechten, ende tot weenen te bewegen? Voorsekers het en heeft geen vragen in: want gy-lieden sult u droeve stemmen niet konnen bedwingen, met dien heyligen Herpslaper, ende Lamenterenden Propheet Ieremias, die ons beneffens sijnen lieven Discipel de tranen wel sullen op de wangen doen komen, naerdemael volgens sijn heyligh Euangelie hy soo mismaeckt, door Pontius Pilatus op het Tonneel des droef-heyts ons voor oogen wordt gestelt,