Den gheestelycken Orpheus

Censura.

Hic libellus, qui inscribitur, Den Gheestelijcken Orpheus, praelo mandari & in lucem mitti potest. Dat. Lovanij die 1. Iuly 1660.

Iacobvs Pontanvs S. Theol. Doctor & Librorum Censor.

[p. 7]

Dat het singhen der Gheestelijcke Liedekens een salighe, ende Godt aengenaeme Oeffeninghe is, bethoont ons de Heylighe Schriftuer op vele verscheyde plaetschen. Ende beneffens dese die Pilaere, ende dat Licht van Godts Kercke den Bisschop ende Doctoor onsen Heylighen Vader Augustinus.

Singht lof onsen Godt, singht lof; singht lof onsen Coninck, singht lof. Psal. 46. v. 7.

Singht den Heer een nieu Liedt. Psal. 95. v. 1.

Sprekende onder malkanderen met Psalmen, ende Lof-sanghen, ende Gheestelijcke Liedekens singhende, en spelende in u herte den Heer. Eph. c. 5. v. 19.

Isser iemant onder u lieden wel-gemoet? die singhe. Iac. cap. 5. versu 13.

Hoe seer schreyde ick onder de Hymnen, ende Lof-sanghen, grondelijck beweeght zijnde door de soet luydende stemmen uwer Kercke! dese stemmen luyden in mijne ooren, ende uwe waerheyt vloyde al smeltende in mijn herte, hier uyt rees, ende ontstack een affectie der Godtvruchtigheyt, ende mijne traenen liepen over mijne wanghen, ende my was wel met haer. Lib. 9. c. 6. Confes.

Godt geve dat alle den Gheestelijcken sanck ons oock alsoo mach beweghen: dat wy daer door oock tot eenen waerachtighen inkeer komen.