Uytspanningen, behelsende eenige stichtelyke liederen, en andere gedichten

[p. 230]

Op de dood van seeckere bejaarde Godtsalige dochter.

I.

DE salige N.N. schoot uyt den droom,
Het her sprong los, de tong brack uyt den toom
Riep overluyd, waar sijt gy nu, Mary! Mary!

II.

Mary! och! mogt ick heden met u gaan,
Waarom gaat gy, en laat ons troostloos staan?
En laat, dat gy te stutten pleegt, het hert     Vol smeet.

III.

Mag ick niet met u gaan! neemt slegs mijn ziel
Mijn lust, mijn hert, (och! of dat soo geviel!)
Met u van hier, dat hier dees romp mijn lijf

Maar blijf.

IV.

Want daar gy gaat Marye sult gy sien
't Onsienelijck, 't onseggelijck: en bie'n
Myn hooft, myn Heyl mijn hert. Och! of ick daar

Oock waar?

V.

Seg hem, dat ick hier op der aarde blijv'
Van liefde kranck, sijn lam, sijn bryd, sijn wijv,
En dat ick voor het lest, Hem dag en nagt     Verwagt.

VI.

Mag ick u dan niet volgen in 't gesigt
Van Glory, wil ick by 't genaden-ligt
My setten in uw voet-stap, en my spoe'n     Te doen,

VII.

Dat gy op Aard soo onverdriet'lijck deed,
En, is het weldoen Hemel, mijn ziel leed
Maar tijd verleng, en krijg te beter kroon

Ten Loon.