Kers-nacht ende de naervolgende dagen tot onze lieve vrouwe lichtmis
(1736)–Joannes de Lixbona– AuteursrechtvrijOp de Wyse: Van Poliphemus. (Oft) Van't Verckens-hooft.
SOeten Jesu uytverkoren,
In den stal zijt gy geboren,
Van een suyver Maget klaer,
Om dat gy ons eens soudt leeren,
Dat wy tot u souden keeren
Met dat soete Nieuwe-jaer.
O kleyn kintjen jonck van dagen,
Hoe kont gy soo haest verdragen?
Dat gy stort u dierbaer bloedt:
Op den achtsten dagh besneden
Wordt gy in u teere leden,
Siet wat dat u liefde doet.
Gy verlanght om ons te geven
Metter daedt het eeuwigh leven,
Aen de sondaers allegaer,
Gy begint de Not' te kraken,
Die seer bitter u sal smaken
Binnen dry-en-dertigh jaer.
Gy en soeckt maer onse herten,
Daerom lijdt gy soo veel smerten
Voor den mensch in't openbaer:
Om dat wy u souden minnen,
Ende ons wel gaen beginnen
Met dat soete Nieuwe-jaer.
Gy wordt by den mensch gevonden
Die wegh-nemen sult ons sonden
Door u doodt en pijnen swaer:
Daerom moeten wy verlangen,
Om u vriendelijck t'ontfangen,
Al voor eenen Nieuwe-jaer.
Hier wordt u den naem gegeven,
Eenen naem seer hoogh verheven,
Jesus noemen zy u wel:
Want voor dien naem moet knielen
| |
[pagina 22]
| |
Alle Geesten, alle Zielen,
Hemel, aerde ende hel,
Uwen Naem soet boven maeten,
Soeter als de honinck-raeten,
Klaerder als de Son voorwaer,
Wilt hem in ons herten schrijven,
Dat hy daer altijt magh blijven
Met dat soete Nieuwe-jaer.
Siet o groote sondaers heden,
Hoe dat Jesus heeft geleden
Groote pijnen voor en naer,
Hoe dat hy hem laet besnijen,
Om van't quaet ons te bevrijen
Met dat soete Nieuwe-jaer.
Liedeken. |
|