Kers-nacht ende de naervolgende dagen tot onze lieve vrouwe lichtmis

[p. 16]

Liedeken.

Op de Wijse: Hoc ad Regem Pastorum.

HErders hy is geboren
In't midden van den nacht,
Die so lanck van te voren,
De werelt heeft verwacht,
Vrolijck o Herderkens
Songen de Engeltjens,
Songen met blijde stem
Haest u naer Bethlehem.

Wy arme slecht Liekens

Gelijck de Boeren zijn,
Ontwecken ons gebuerkens,
Al in de Maeneschijn,
Liepen met blij geschal
Naer desen armen stal,
Daer ons den Engels sanck
Aenlockten met bedwanck.

My quamen daer te voren,

En siet een Kindeken,
Leyt op't stroey geboren
Soet als een Lammeken:
d'Ooghskens van stonden aen
Sagh men vol tranen staen,
'tWeenden uyt druck en rouw
In dese felle kouw.

Ick nam mijn Fluyt, een ander

Die nam zijn Moeseltjen,
En speelden met malkander
Voor 't soete Kindeken:
Na, na, na Kintjen teer,
Sus, sus en kryt niet meer,
Doet u kleyn ooghskens toe
Zy zijn van kryten moe.

Siet wy schencken aen u elck

Een Lammeken seer teer,
Boter, Saen ende Melck
Voor u o liefsten Heer:
Na, na, na Kintjen teer
Sus, sus en kryt niet meer,
Doet u kleyn ooghskens toe
Zy zijn van kryten moet.

[p. 17]

 

Het kindt begost te slapen

 

De Moeder sprack ons aen,

 

Voedt Herderkens u Schapen,

 

Wilt soetjens buyten gaen,

 

U-lie zy peys en vre,

 

Dat brenght mijn kindt u me,

 

Want t'is Godt uwen Heer

 

Komt morgen noch eens weer.