Kers-nacht ende de naervolgende dagen tot onze lieve vrouwe lichtmis
(1736)–Joannes de Lixbona–
AuteursrechtvrijOp de Wyse: alsoo 't begint.
O Herderkens laet u Bockskens en Schapen,
Den grooten Heer die 't al heeft gescha-
pen // Is voor u geboren
Die al waert verloren
In de Kribbe geleyt in eenen stal,
| |
[pagina 14]
| |
O menschen om Adams val,
Hy wort nu gevonden
In doeckskens gewonden,
De Moeder en de Maget is een,
Godt Vader is Vader alleen,
Sa ras Herderkens op de been,
Herderkens loopt loopt,
Herderkens loopt loopt,
Herderkens loopt loopt,
Herderkens loopt loopt,
Na, na, na kindeken teer,
Sus, sus, sus, krijt toch niet meer.
Komt laet ons gaen besoecken,
In doecken,
Dat kindeken teere,
Des werelts Heere,
Die van ons kudden,
Den Wolf sal schudden,
Die voor ons in een Kribbe leyt:
Soo heeft ons den Engel geseyt,
De Herderkens singen
De Lammerkens springen,
Den hemel en d'aerde schept jeught,
Zy singen Godt glori' en deught,
Aen de menschen peys en vreught:
Kindeken slaept, slaept, bis.
Na, na, na etc.
Maer eer wy gaen al d'ander opwecken,
En eer wy van hier na Bethleem trec-
ken // Wat sullen wy geven,
Om niet te beven,
In desen seer langen kouden nacht,
Soo dient hem een beddeken sacht,
Soo 't krijten sal willen,
Wy sullen het stillen,
En paeyen met spel en sanck,
En fluyten den heelen nacht lanck,
Sullen 't loven met soet geklanck,
Singen na, na, na:
Na, na, na kindeken teer,
Sus, sus, sus: nu krijt niet meer.
|
|