Kers-nacht ende de naervolgende dagen tot onze lieve vrouwe lichtmis
(1736)–Joannes de Lixbona– Auteursrechtvrij
[pagina 12]
| |
Op de Wyse: alsoo't begint.
SUlt gy dan Jesus zijn
Den achtsten dagh Besneden,
En voelen dese pijn
In uw' soete teere leden?
O steen, o harden steen
Wilt toch het Kindt wat mijden,
t' Is noch, t' is al te kleen,
t' Is noch, t' is al te kleen,
Om soo voor ons te lijden:
Waerom geeft gy ons u Bloedt
In't nieuw jaer, in't nieuwe jaer,
In't nieuwe jaer, o Jesu soet.
O waeren Pellicaen
Der menschen bloedigh voeder,
Gy treckt ons kleeren aen,
Om te zijn ons behoeder:
Op dat gy soo Godt mensch,
Voor ons soudt konnen lijden,
En naer soo langen wensch,
En naer soo langen wensch,
Ons van de doodt bevryden:
Bewaert ons dan door u Bloedt,
In't nieuwe jaer, &c.
O Jesu hoe bequaem
Wordt u als nu gegeven
Dien wonderlijcken Naem,
Waer voor de schepsels beven,
Dien soeten Naem voor wien
Den hemel en de aerde
Moest boogen hare knien,
Moest boogen haere knien:
De helle haer vervoerde:
Soeten Naem gebenedijdt,
In 't nieuwe jaer,
In 't nieuwe jaer,
In 't nieuwe jaer, zijt en altijdt.
|
|