Wee het volk dat niet meer denkt!

Er gaan in dit land generaties over kleine veranderingen in denken

[p. 20]

De recensent*

't Is jammer dat hij toch ook weer
de verklaring van de titel
zocht ergens in een hogere sfeer

'k Ben toch geen mens
van de hogere sfeer?

Als de recensent niet bladerend
- wat ik hier lees -
door mijn dichtbundel was gegaan...

Als hij dat niet had gedaan
had hij die zin gezien;
de woorden gezien die hij zocht
op de plaats van de drie puntjes...

Of heeft hij ze toch wel gezien
- de woorden die hij zocht -
maar toen heel snel doorgebladerd?

- Hij zou niet de eerste zijn,
echt niet,
een zoete troost -

Volgens hem hoeft immers niet
alles te worden gezegd
slechts het wezenlijke...

[p. 21]

 

Maar meneer de recensent

 

dát is hier juist het wezenlijke:

 

de negatie van 't wezenlijke!

 

 

 

't Staat, bijvoorbeeld, in m'n gedicht

 

‘Desinformatie’ - bijvoorbeeld! -;

 

dus is bijgevolg m'n gedicht

 

‘Narrow mindedness’

 

ook nu geen toevlucht tot een open deur.

 

 

 

19 november 1998.

Een reactie op de recensie van Ton Wolf in dWT-Literair van 14 november 1998, getiteld: ‘Niet alles, maar wel veel; Nieuwe dichtbundel van Alphons Levens’. Betrof de dichtbundel: ‘..., want nooit wordt alles gezegd’.