keizers, die je op je vingers kan tellen, kunnen allemaal de pot op. Met mijn beroemde B.B. met R. maak ik dagelijks miljoenen kinderen en volwassen blij, thuis en op feestjes. Wie van jullie doet mij dat na?’
‘Bam bam, bam bam bam,’ klonk het boze gebonk van de cocosnoot tegen het aanrecht. ‘Als je het over feesten hebt, dan mag je mijn naam gerust boven aan de lijst plaatsen, want daar vervul ik altijd een hoofdrol. Denk maar aan kronto bana en andere lekkere gerechten als grit' bana, moks' aleisi en een komplete Javaanse tafel en vergeet ook vooral niet de heerlijke dranken als dawet, orgeade en rumcocoswater, waar ik in verwerkt ben. En wie lust er geen boyo? Uit mijn vruchtvlees bereidt men olie, margarine en schoonheidsprodukten. Mijn harde bast gebruikt men voor het vervaardigen van kunstvoorwerpen en mijn vezels en bladeren vinden een bestemming bij vlechtwerk en bedekking.’
Cocos wachtte even en vervolgde toen met stemverheffing: ‘Van al mijn produkten hebben door de járen heen koningen, keizers, rijken en armen plezier gehad, dus eigenlijk hoor ik als belangrijkste niet onder, maar boven jullie in de mand. Had men mij daar geplaatst, dan had ik met veel genoegen jullie trotse en verwaande bekken plat gedrukt.’
De stem van een ei, dat zich geroepen voelde ook een steentje bij te dragen aan de heksenketel in de keuken, klonk plotseling vanuit het eierenrek aan de wand: ‘'t Is toch verschrikkelijk grappig om jullie te horen bekvechten over je positie, maar laat mij jullie vertellen dat mijn positie bij bakken en koken minstens honderd keer belangrijker is dan die van het hele stel daar in de mand. Stuk voor stuk worden jullie weliswaar gebruikt, maar vergeet niet dat zo goed als elk kookboekrecept begint met ‘neem een ei.’
De uitspraak van ei ontlokte een haast oorverdovend tumult in de mand. Met een zwaar buitenlands accent galmde paprika, die zich de meest exotische aanwezige achtte, daar bovenuit: ‘Ei, houdt u zich alstublieft hierbuiten. Als er zich bij ons onderling een groenten- en vruchtendiscussie manifesteert, kunnen wij uw bemoeienis in deze affaire hoegenaamd niet appreciëren. U behoort immers tot een veel minder geslacht dan wij. U met uw neem-een-ei gezicht bent alleen maar een soort uitwerpsel van een kip. Knoop dat maar in uw kippenoren.’
Voor één minuut vergaten de herrieschoppers hun onderlinge ruzie en applaudiseerden eendrachtig luid voor paprika.
Net zouden ze weer beginnen met hun snoefkontest, toen van helemaal onder uit de mand een
Auteursrechtelijk beschermd
