Theatrum amoris divini et humani

[p. 58]

Instantia Amoris.
XXIX.

⁺CVr faciem tuam abscondis, & arbitraris me inimicum tuum? vsquequo auertes illam à me? poterisne obliuisci inopiae & tribulationis meae? nequaquam. peccaui, fateor culpam, peccaui. sed dic, Domine, quid faciam tibi: scio dicam in corde meo recedat omnis iniustitia, vt te diligam ex totis viribus meis: recedat igitur omnis ⁺ zelotypia, ne tecum aliquid amem quod propter te non amem. igitur faciem tuam fac elucescere super me seruire tibi cupientem, & lumine tuo ⁺ salutari illustrans cor meum, vultum tuum demonstra mihi; fimbriam vestimenti tui tetigi, saluam me fac. inuocantem te ne deseras, quia priusquam ⁺ te inuocarem me vocasti & quaesisti, vt ego te quaererem, quaerendo inuenirem, & inuentum amarem. quaesiui te, & inueni Domine, & amare te desidero. auge desiderium meum & da quod peto, quoniam si cuncta quae fecisti mihi dederis non sufficit famulae tuae nisi teipsum dederis; da ergo teipsam mihi: Deus meus redde te mihi, en amo te, & si parum est, amem validus. tui ergo amore teneor, tui dediserio flagro, aspice in me & miserere mei.

+ Iob.

+ Bernard.

+ Titel.

+ August.

[p. 59]

Instance de l'Amour.
XXIX.

Arreste vn peu Amour, car si ie dois suruiure,

Il me faut l'vn des deux, t'arrester ou te fuiure,
Car ie ne voudrois pas, pouuoir viure sans toy:
Que si par mon malheur iamais ne merite,
D'empescher ton depart, ou d'arrester ta fuitte,
Vienne la douce mort, car il est faict de moy.

Mirad Amor que si os vais
Es fuerça que me lleueis
O que en mis braços quedeis.

Toeft liefde, toeft, ghy neempt de vlucht,
Toeft, om t'aenhooren mijn ghesucht.