Assiduitas Amoris.
XXVII.
Quo fugis? ah demens! nulla est fuga, tu licet vsque
Non si Pegaseo vecteris in aëro dorso,
Nec tibi Persei mouerit ala pedes.
Vel si te sectae rapiant talaribus aura,
Nil tibi Mercuri proderit alta via:
Instat semper Amor, supra caput, instat amanti,
Et grauis ipse super libera colla sedet.
Excubat ille acer custos, & tollere numquam
Fe patietur humo lumina capta semel.
Ga naar margenoot+AVdi Senecam; nec peregrinatione longâ, nec locorum varietatibus, Amorem; aut tristitiam mentis, grauitatemq́eu discuties: animum debes mutare non coelum. licet enim vastum traieceris mare, sequentur te, sequentur te, quocumque perueneris, vitia. quid miraris, nihil tibi peregrinationes, nihil fugam prodesse, cum te circumferas? motu ipso noces: aegrum enim concutis.
Ga naar margenoot+
Non animum, fugiens coelum modo mutat Amator:
Quo fugis? heu tecum, dum fugis, ibit Amor.