Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 1: Frankrijk - Zuid-Nederland - Noord-Nederland

[p. 530]

Mitte kârəməs. (Oud-Leusden.)

Lest was ək zo op də kârəməs,
Ǝk kwam va' mə meui va'doan,
Toe bin ək əs om ən slokkie
In 't hârebarchie 'əgoan.

Doar zag ək zoo'n oardəgə deerə,
Die zat ər moar heel bəduust;
En gloasie jannies mit sukər
Pərmandig in zən⁽¹⁾ vuust.

En ovər zən mooiə-n-oogə
Hê 'k aldeur 'əprakkəzeerd,
En 'k hêt əm⁽²⁾ moar an'əkekə,
Toddattie was op 'əmasseerd.

Toe bin ək əm noa'əloopə
Tot an de gröêntəmart;
Ǝk doch: hier zê 'k oe wê' kriegə,
Hier hê 'k oe noe heel ampart⁽³⁾.

Ǝk sloeg toe mən ârm om əm henə
En gaf əm as 't weerlich⁽⁴⁾ ən kus;
Noe meen jə məsjien, dat ie⁽⁵⁾ valsch wier?
Ie lachtə, - die oardəgə zus!

‘Kom,’ zee-j-ək, ‘zeg, moww' nie əs vriejə?’
‘Noe,’ zee-d-ie, ‘'t hê 'k ok al 'ədocht.’
Toe hewwə doar soamə goan kussə
En vriejə də heelə nocht.

En toe-n-ək va' hum⁽⁶⁾ ging sjeijə,
Toe was ək zo duvəls roar -
Ǝk liep moar tə suzəbollə
As had ək ən stuk i' mən hoar.

K.

(1) Zən, haar.

(2) Ǝm, haar.

(3) Am part, afgezonderd.

(4) As 't weerlich, gauw.

(5) Ie, zij.

(6) Hum, haar.