Van de Schelde tot de Weichsel. Deel 1: Frankrijk - Zuid-Nederland - Noord-Nederland

Hoe den uyl en de uylinne zyn voortgekomen. (Rexpoede.)

Over oude tyden, dae was a kée a boer die hadde twee dienstboden met naeme Pier en Mitte. Pier en Mitte uwden mè mekanhers. Ze pachten a oud huysken, en ol den zolder afvaegende, Mitte vounk an groote, groote platte boone. Mitte, zey Pier, ge moet de platte boone planten, om te zien, winne⁽²⁾ datter gae kommen van die platte boone. Mitte plante de platte boone, en os die platte boone èplant wos, ze kwaem op, en ze groeyde zoo hoog, hoog, hooge, dazze niet en wiste, hoe hooge dazze wè wos. Pier, zey Mitte, ge moet gaen kikken, hoe hooge dat dien platteboone-stal wel is; kikt wel, ossen nie en komt tot in den hemel. En ossen groeyt tot in den hemel, ge moet goan vraegen om boer te zyn. Pier rabbelde dien boonstael op, en, nae veele moeyte, hè rochte tot by den hemel, en hè vraegde dat. Me zeyde tegen hum: keer ma weere, ge zyttet al. Dat wos te kleene na Mittes zin, en ze zey tegen Pier: Pier, ge moe nog a kee goan, en vraegen om schapboer te zyn. - Pier gounk en vroeg dat; men antwoorde nog a kee: keert ma weere, ge syttet al. - 'T wos nog nie ènoeg na Mittes zin. Mitte zey nog a kee tegen Pit: Pier, ge moe goan vraegen om keunink te zyn, en ikke keuninginne. Pier gink nog a keer en vraegd'et. - Keer mae weere, zeyde me tegen hum, ge zyttet

(2) Winne, wat.

[p. 6]

al. - Pier keerde weer in groote blydschap, en hè wos keuninck, en ossen a litje keuninck èwist hadde, Mitte zey: Pier, dat is ol te benauwdelyck: ge moe gaen vraegen om Onsen Heere te zyn, en ik Onze Vrouwe; m'en olglyk⁽¹⁾ ol da me vraegen. Pier gaet en vraeget. - Gynen dwaezen man, zeyde me hem, keert weere, ge gaet uyl zyn, en ge zult schreewen: dood, dood, dood; en iun dagen goan nagten zyn, en iun nagten dagen. - Pier kwaem af, en en hadde twee vlercken; en hè vloog al schreewende: ‘dood, dood, dood!’ Mitte had ook twee vlercken, en ze vloog tegen nae Pier, en ze schreewde: ‘Kierre, kierre, kierre!’ En èzoo zyn den uyl en de uylinne voortgekomen.

(1) Olglyk, algelijk, dadelijk.