Poëtische werken. Deel 11. Treur- en blijspelen. Deel 4
(1862)–Jacob van Lennep– Auteursrechtvrij
[pagina 207]
| |
Otello, de moor van Venetien, treurspel, naar het Engelsch van Shakspere.Maar gedeeltelijk was de poging om shakspere by ons Nederlandsch Publiek - of liever (want een Publiek bestaat sedert dertig jaren by ons niet meer) by onze schouwburgbezoekers - te doen op prijs stellen, my gelukt. En in de daad, om de voortreffelijkheid van het genie des grooten meesters te bevatten, moet men niet alleen smaak en gevoel bezitten, maar ook zich met zijn arbeid gemeenzaam maken, aldus in zijn geest doordringen, de harmony in 't verband der deelen opmerken en zoo de schoonheid van 't geheel doorzien. Romeo en julia was, ten gevolge van omstandigheden, hoedanige zich in de tooneelwaereld meer voordoen, slechts een paar reizen opgevoerd geworden: en waar het een werk van dien aart gold, kon de proefneming gewis niet als beslissend beschouwd worden. In die overtuiging achtte ik het gepast een tweede proeve te wagen, en koos te dien einde het Treurspel otello uit, als naar mijn oordeel meest geschikt om te Amsterdam begrepen te worden, zoo omdat de fabel duidelijk en niet zeer ingewikkeld is, als omdat de hoofdgedachte van het | |
[pagina 208]
| |
stuk reeds door de omwerking van d[uc]is hier eenigermate bekend is. - Ik besloot tot de vertaling, ofschoon er reeds een voortreffelijke overzetting van het stuk bestond van den Heer j. moulinGa naar eind1. Doch deze is, naar des vervaardigers blijkbare bedoeling, meer bestemd om het oorspronkelijke woordelijk terug te geven, en aan hen, die 't Engelsch niet machtig zijn, te doen kennen, dan om voor het tooneel te dienen. Ik heb, den arbeid met het oog op dit laatste aanvaardende, my dan ook verplicht gevonden, eenige meerdere vrijheid te gebruiken dan mijn voorganger, en enkele tooneelen en personaadjen weg te laten: te eerder, daar het stuk reeds lang genoeg is en zwaar te bezetten valt. By de vertaling heb ik hier en daar by den Heer moulin diefstallen begaan, welke ik vertrouw, dat de lezers, en hyzelf, my vergeven zullen. Meestal hetzelfde metrum als hy gebruikende, zag ik geen kans om hetzelfde beter dan hy te zeggen, en ik kwam tot dezelfde gevolgtrekking als Mr. jourdain, dat de eerste lezing de beste ware. Dat ik voorts Otello schrijf en niet Othello, zal my ieder wel ten goede houden, die bedenkt, dat het hier Italianen zijn, die opgevoerd worden, en dat, in 't Italiaansch, de th niet gebruikt wordt. |
|