Offeranden op het altaar van Amor en Venus (onder ps. Ko Cassandra)

[p. 17]

haanzuchtige wensch

‘Wel, wenscht gij nu nog méér, mijn Jaan?’
Vroeg Doris aan zijn echtgenootje:
‘Ick heb't toch driemaal weêr gedaan,
Ten spijt van 's Doctors raad en 't pootje’...
‘Ja, mogt ik wenschen,’ sprak Margootje,
‘Dan wenschte ik, dat gij wierdt een menschelijke haan...
Een haan toch neemt zijn kip wel twintigmaal in't ootje!...’