Offeranden op het altaar van Amor en Venus (onder ps. Ko Cassandra)

[p. 16]

om de aardigheid

‘Eilieve Lise!’ vroeg Jeroen:
‘Kom, willen wij het thans eens doen?’
‘Foei!’ sprâk de maagd: ‘hoe menigkeeren
Ben ik verpligt u afteweren!...
Gij schijnt mijn' deugd zeer weinig te eeren!...
Doch,’ (mét gaf zij den knaap een zoen)
‘Belooft ge mij die niet te deren,
Dan moogt ge 't eventjes probeeren...’
‘Nu,’ zei Jeroen: ‘mijn lieve meid!
'k Wou 't ook maar doen om d'aardigheid!...’