Offeranden op het altaar van Amor en Venus (onder ps. Ko Cassandra)

[p. 15]

Bruid.

Zeg Jan, vertel mij eens ronduit,
Wat het toch eigenlijk beduidt,
Dat men in 't huwelijk slechts zes weken,
Een wittebroodje zaam mag breken?

Bruigom.

Och, lieve meid! in 't echtlijk bed,
Wordt in die eerste huw'lijksstonden,
Het Wittebrood al ras verslonden,
En dan begint men aan 't Banket...
Maar dat's een kost, die vele magen,
Slechts nu en dan gerust verdragen...

Bruid.

Nu Jan, dan is mijn vrees heel groot,
Dat wij, door veel vooraf te eten,
Het allerkostlijk wittebrood,
Al lang reeds hebben opgegeten!