Offeranden op het altaar van Amor en Venus (onder ps. Ko Cassandra)

[p. 13]

het vinkje

‘Mijn Lise, 'k heb een vinkje;

Ei, plaats het in uw kooi!...

Dáárin slechts wil het fluiten,

Maar 't slaat dan, ô zoo mooi!’

En lagchend gaf het meisje,

Fiat op deze beê,

En 't vinkje sloeg zoo lustig,

Als ooit een vinkje deê!...

Daar riep de maagd: ‘Uw vinkje

‘Heeft wel een têer bestaan,

Wijl het, na luttel slagen,

Reeds moet aan 't spuwen gaan!’