Offeranden op het altaar van Amor en Venus (onder ps. Ko Cassandra)

onschuldig tijdverdrijf

‘Wel, man! wat deedt gij toch op 't Water bij Kato?...
Gij bleeft zoo lang bij haar;- ge weet, ik kén je, Koo!!..’
‘Mijn goede Griet’ sprak Koo, ‘uw kommer zij niet groot;
Wij keken naar een' mast, die heenvoêr naar Buiksloot!...’