Een nieu liedt-boeck genaemt den druyven-tros der amoureusheyt
(1602)–Pieter Lenaerts van der Goes– AuteursrechtvrijIn hem begrijpende veelderhande amoureuse liedekens, te vooren in druck noyt uytgegaen
op de wijse: Mijn hert dat iaeght,,seer onversaeght.
MElancolijck,
Smelt in versijk,
Mijn ionckhert afgestooten inden gront,
O mangnifijck,
Fleur van aerdrijck,
Ghy zijt hier, die mijn lijden stelpen cont:
Hoe fel Cupido my deurwont,
Noch even seere,
Ghy troostbaer ieught,
Crachtich vermeught,
Dat ick met vreught,
Victorieus floreere:
Dies moet ick u mijn leven // geven // eere.
Eeuwich ghy zijt,
Gebenedijt,
Eerweerdich, als een wtgesondert // kint:
Of yemant spijt,
Mijn hert altijt,
V alleen bouen duysent hondert // mint:
Den geest hem gans verwondert // vint,
Als ick aenschouwe,
Hoe ghy u draeght,
| |
[pagina 163]
| |
Als eerbaer maeght:
My en behaeght
(Gesproken op mijn trouwe)
Nergens geen so idoonen // schoonen // vrouwe
Soo menichmael,
Maeck ick verhael,
Van u (schoon lief) als mijn ionck hert versucht:
Ghy maeght loyael,
Zijt principael,
In sulcken noot, mijn schilt, borght, en toevlucht
Voor geen dangier mijn siele ducht,
Als ghy goddinne
Geheel mijn wreet,
Hertgrondich leet,
Soo overcleet,
Dat ick secours gewinne:
Och ghy draeght boven laste // vaste // minne!
Van u absent
T'zijn een moment,
My dit leven seer doloreus beswaert:
Soo partinent,
En excelent,
Is u minsaem bywesen reyn geaert:
Daer u schoonheyt haer niet verclaert,
De vreught is cleyne:
Gelijck een hert,
Naer-geiaeght wert,
En dorstich smert,
Naer een soete fonteyne,
S'gelijcx ick naer u touve // souve- // reyne.
Sucade // ghy
Voor schade // my
Bevrijt, als my de boose weder- // staen:
Is t'quade // by?
Te rade // dy
Heb ick, wie sal my connen neder // slaen?
Tot u moet ick (O cedar) // gaen,
Om t'zijn genesen:
V puere // hant
De cuere // vant,
Dees uere // spant
Ghy de croon wtgelesen,
Hoe can ergens soo reene // eene // wesen?
Prince.
Princesse wijs,
Ghy zijt den prijs,
Die my elck dus langhe vertouven // sach:
Ghy dan (propijs,
| |
[pagina 164]
| |
Bloyende rijs)
Weet al dat tot mijn smert behouven // mach:
Geeft (voor soo menigh drouven // dach)
Een cort verblijden:
T'zy wat verdriet,
My dan geschiet,
Ken achtet niet,
Dan een vast toevertijden:
Al moet ic noch langdeurich // treurich, lijden.
Doende leer-ick. |
|