Een nieu liedt-boeck genaemt den druyven-tros der amoureusheyt

In hem begrijpende veelderhande amoureuse liedekens, te vooren in druck noyt uytgegaen

Een ander,

Op de wijse van Almande Devick.

GHy die verco- ren // zijt //
In mijn iongh herte secreet,
Noyt geen verlo- ren // tijt //
En heb ick aen u besteet //
Anders geene // ick en weet //
Dan alleene //
V ick meene //
Die int hert gegront // stont //
Och mocht

[p. 158]

 

 

eene //

 

Maeght soo reene //

 

My maken gesont.

 

 

 

Soo ghy gesonde // geest,

 

Gelijck ghy my quetst // en grief,

 

Of t'hert een wonde // heeft,

 

Die siel, ende lijf // deurclieft,

 

Alst iongvrouwe // u belieft,

 

Geenen rouwe

 

Ick aenschouwe,

 

Noch al dat verdriet // hiet:

 

O kersouwe

 

Ken vertrouwe

 

V oock anders niet.

 

Niet anders (vrome // ieught)

 

En can wesen uwen aerdt,

 

Als een schoon blome // meught

 

Ghy wel weerdich zijn bewaert,

 

O ydoonen Roosegaert,

 

Wie sal thoonen

 

Te verschoonen

 

V soetheyt volmaeckt // naeckt,

 

Op geen troonen

 

Machmen croonen

 

Beeldt, soo wel geraect.

 

Geraect (als beelde // soet)

 

Heeft natuere u bequaem,

 

Veel meer dan weelde // moet

 

Vloyen, wt dijn weerden naem:

 

Geen gepresen // soo minsaem,

 

Bouen desen,

 

Wtgelesen,

 

Ghy in mijnen lust // rust:

 

Troostbaer wesen,

 

V genesen,

 

Al mijn lijden blust.

 

Geblust is t'lijden // swaer,

 

By v goet contentement:

 

Ick moet verblijden // claer,

 

Al saegh ick de doot ontrent,

 

Hoe deurslagen // en geschent,

[p. 159]

 

Wildy dragen,

 

Welbehagen

 

In my, uwen knecht // slecht:

 

Sonder clagen

 

Duysent plagen

 

Lijd' ick dan met recht.

 

Met recht, en reden // groot,

 

Moet het zijn, so ghijt beseft:

 

Ghy die beneden // stoot,

 

Wederom seer haest verheft:

 

Ghy sucade // overtreft

 

Al het quade:

 

Levens schade

 

Acht ick voor plaisier // schier

 

Als te rade,

 

V genade,

 

Valt soo goedertier.

 

Valt ghy soet-hertich // dan

 

Hoe soud' ick versuchten och!

 

Niemant (hoe pertich) // can

 

My aendoen schimp, of bedroch:

 

Ongeschonden // ben ick noch,

 

Of de monden,

 

Der afgronden,

 

Voor my wijt ontdaen // staen:

 

Onverslonden,

 

(Sonder wonden)

 

Sal ickt al ontgaen.

 

Ontgaende mijnen // noot

 

By u minnelick verdrach,

 

Ick (die in pijnen // doot

 

Doloreus verstooten lach)

 

Nimmermeer // en vermach,

 

Dat ick d'eere,

 

Wederkeere,

 

Die ghy my aendoet // soet:

 

Als ionck heere,

 

Triumpheere,

 

Ick blijde gemoet.

 

T'gemoet ontsprongen // van

 

Al dat my inwendich noost,

 

Ten leeft geen iongen // man

 

In zijn lijden soo getroost:

 

Andre dolen // West, en Oost,

 

Die ter scholen

 

Zijn bevolen,

 

In der minnen dwanck // stranck!

 

Daer t'gestolen

[p. 160]

 

Hert bequolen,

 

Wert, haer leuen lanck.

 

Prince.

 

Soo langh in esse // staet

 

Mijn iong leven, soet, of seur,

 

V een Princesse // laet

 

Nomen, van dijn serviteur:

 

Ghy zijt rare // in valeure

 

O troostbare,

 

Nobel care,

 

Gaef dy my den prijs // wijs,

 

Ick verclare,

 

T'herte ware,

 

In een paradijs.

Doende leer-ick.