Een nieu liedt-boeck genaemt den druyven-tros der amoureusheyt
(1602)–Pieter Lenaerts van der Goes–In hem begrijpende veelderhande amoureuse liedekens, te vooren in druck noyt uytgegaen
Op de wijse soot begint, Op den naem Pieter.![]()
REyn maeght eerbaer // Pilaer //
Op wien mijn her- te rust:
O we- sen claer // Waer naer //
Mijn siele vie- rich lust:
Och blust // mijn bitter lij- den //
T'strijden sal zijn ge-ent //
Sent doch besijden //
Al die my benijden //
Jont my een cort verblij- den //
Voor langhduerich torment.
| |
[pagina 149]
| |
E ylaes den stoot
Is groot // helpt my winnen t'gevecht:
Blijf ick in noot,
De doot // sterf ick met groot onrecht:
Dijn knecht // wilt niet vercleenen,
V steenen // hert versoet,
Spoet // u met eenen,
Secours te verleenen,
Hem, die (met anghstich weenen)
Verteert zijns herten bloet.
T roostbare bruydt,
Ontsluyt // doch eens dees banden stijf,
Nergens en spruyt
Sulck cruyt // (als ghy) confortatijf,
Mijn lijf // al waerder seven,
Daer neven // goet, en schat,
Dat // soud' ick geven,
Mocht ick u aencleven,
Ick heb u (als mijn leven)
Oyt lief, en weerdt, ghehadt.
E s desen rom
Oyt stom // beschaemt, ghy weet het wel:
Tooghd' ick oyt om
Rijcdom // t'uwaerts eenich voorstel,
Niet el // dan van mijn ermen,
T'beschermen // ick vercoos:
Boos // zijn u termen:
Wie sal mijns erbermen?
By u is cleen ontfermen
Nu sterf ick troosteloos.
I n mijnen strijt
Verblijt // ghy u, dat dunct my vry:
Hoe wreet ghy zijt,
Altijt // blijft u mijn herte by:
Wee my // dat ict beginne,
Ick minne // (met gepijn)
Mijn // viandinne:
Die (met blijden sinne)
My (als een valsche spinne)
Deurstraelt met haer fenijn.
Prince.
P rincesse stout,
Aenschout // doch eens mijns herten gru:
Waerdy niet cout,
Ghy sout // my noch ontfermen nu:
Voor u // blijf ick te pande,
Met schande // vast gepaelt,
Haelt // my te lande
| |
[pagina 150]
| |
Of (soo ick verbrande)
Mijn leven is d'offrande
Die mijn onschult betaelt.
Doende leer-ick. |
|