Een nieu liedt-boeck genaemt den druyven-tros der amoureusheyt
(1602)–Pieter Lenaerts van der Goes–
AuteursrechtvrijIn hem begrijpende veelderhande amoureuse liedekens, te vooren in druck noyt uytgegaen
op de wijse: Lief by lief, gheen meerder vreught, op den naem Iacobmynken.
IACOBs vercoren Rachel soet //
Troostbaer in dienst en tegenspoet //
Beminde ionge vrou- we,
Van my zijt hertelick gegroet //
Soo lief zijn lief wt liefde doet //
Want als ick u aen-
| |
[pagina 62]
| |
 schou- we,
Ten comt in mijn gemoet //
Geen maeght also getrou- we.
M et zedebaerhyt wel bestiert,
Ghy alle dingh heuslick hantiert:
De daet cant self oirconden,
Den God die alle werck regiert
V met veel gauen net verciert,
Soo dat (tot geenen stonden)
Geen beelde gemaniert,
Als ghy en wert bevonden.
Y emant mocht nu dijn lof propijs,
Soucken te schenden met afgrijs,
Als een vileyn viandich:
Te meer sal ick u geven prijs,
Als Abigael zijdy wijs,
Die Davids toren brandich
Geblust heeft: edel rijs,
S'gelijcx zijdy verstandich.
N och zijdy in gelijcker daet
Als Pallas clouck, in kunst en raet,
Wie sal t'secreet grondeeren:
Gelijck Diana (int gelaet)
Aurora hoogh te bouen gaet,
S'gelijcx suldy met eeren
Geheel der maeghden staet,
In wijsheyt wijt passeeren.
K iest eenich hert voor druck iolijt,
Het wenscht van u te zijn verblijt,
Voor duysent iaer een ure:
O Iudith vroom ter nauwer tijt,
Als Hester ghy lieftalich zijt,
Deur u soete nature:
T'sy oft yemant benijt,
Ghy draeght vaste coleure.
E erbaerste ieught, sonder verdriet,
Die u eenigh ontrouwe biet,
En is niet om verergen:
Al dat van uwer hant geschiet,
| |
[pagina 63]
| |
En blijft doch ongepresen niet,
Wie can u cleenheyt vergen?
Dat elck met oogen siet
Is seer quaet om verbergen.
Prince.
N aer dien ons nu een scheyden naect,
My den Adieu seer bitter smaect,
Ben ick hier in misdadigh,
Dijn soete tonge wel gespraect,
My tot dit dichten veroorsaect,
Daerom zijt my genadich,
Oorlof, ghy zijt volmaect,
Reyn Princesse gestadich.
Doende leer-ick. |
|