De rebellie van 1815, algemeen bekend als Slachters Nek

[p. 26]

No. 2.
Uitenhage.

Krimineel.
Vrijdag, 19 Januari 1816.

De Landdrost van Uitenhage, de heer J.G. Cuyler, R.O. Vervolger,

Tegen

1.	Hendrik Frederik Prinslo,
2.	Stephanus Cornelis Bothma,
3.	Cornelis Johannes Faber,
4.	Theunis Christiaan de Klerk,
5.	Abraham Karel Bothma,
6.	Willem Frederik Krugel,
7.	Frans Marais,
8.	Adriaan Engelbrecht,
9.	Andries Meijer,
10.	Andries Hendrik Klopper, Jacobus zoon,
11.	Nicolaas Balthazar Prinslo,
12.	Martha Faber, weduwe van wijlen Johs. Bezuidenhout,
13.	David Malang,
14.	Hendrik Petrus Klopper, H. zoon,
15.	Johannes Bronkhorst,
16.	Thomas Andries Drijer,
17.	Petrus Laurens Erasmus, L. zoon,
18.	Hendrik Andries Gustavus van der Nest,
19.	Pieter Willemse Prinslo, N. zoon,
20.	Andries van Dijk,
21.	Willem Jacobus Prinslo, H. zoon,
22.	Johannes Prinslo, M. zoon,
23.	Cornelis van der Nest,
24.	Philip Rudolph Botha, C. zoon,
25.	Christoffel Rudolph Botha, C. zoon,
26.	Abraham Lodovicus Botha, C. zoon,
27.	Pieter Jacobus Delport,
28.	Jacobus Marthinus Klopper, J. zoon,
29.	Johan Theunis Muller,
30.	Hendrik Johannes Liebenberg,
31.	Johannes Frederik Botha, C. zoon,
32.	Joachim Johannes Prinslo, M. zoon,
33.	Willem Adriaan Nel,
34.	Adriaan Labuscagne,
35.	Leendert Labuscagne,
36.	Barend de Lange,
37.	Frans Johannes van Dijk,

[p. 27]

38.	Gerrit Koenraad Bezuidenhout, F. zoon,
39.	Klaas Prinslo, M. zoon,
40.	Theunis Theodorus Fourie,
41.	Christiaan Laurens Drijer,
42.	Frans Smit,
43.	Lucas van Vuren,
44.	Stephanus Frederik Grobbelaar,
45.	Gert Pieter Bezuidenhout, G. zoon,
46.	Pieter Rasmus Erasmus,
47.	Willem Prinslo, N. zoon,

Om Eisch en Conclusie te hooren op declaratie.

De R.O. Vervolger zijn krimineelen Eisch en declaratie voorleggende met de documenten en informatie daarop betrekking hebbende en op de hierbij gevoegde schedule gemerkt L. tot W.W.W. en 1 tot 2 locis, verzoekt dat genoemde Eisch en declaratie publiek worde voorgelezen en concludeert ut in scriptis.

De eerste gevangene na de voorlezing van den eisch, verzocht vergiffenis en verzachting van straf en zeide dat hij nooit weer zoo iets zou doen.

De tweede gevangene smeekte om genade.

De derde gevangene vroeg om vergiffenis en zeide dat hij niet uit eigen beweging gehandeld had, maar dat hij tot de misdaad verleid was en dat hij het nooit weer zou doen.

De vierde gevangene verzocht verzachting van straf en beloofde voortaan gehoorzaam te zijn aan het Gouvernement.

De vijfde gevangene verzocht om genade voor dit maal en verklaarde dat hij zich nooit weer aan zoo iets zou schuldig maken.

De zesde gevangene verzocht om genade en vergiffenis.

De zevende gevangene zeide dat hij een onkundig man was die niet beter wist en verzocht pardon.

De achtste gevangene verzocht verzachting en pardon en beloofde zich voortaan niet te zullen laten verleiden.

De negende gevangene verzocht vergiffenis, dat hij nog een jongeling is en dat hij het niet uit zijn eigen gedaan had.

De tiende gevangene zeide dat hij er toe gebracht was door de verleiding en dwang van anderen en dat hij voortaan beter zou oppassen.

De elfde gevangene zeide dit hij misleid was en verzocht vergiffenis voor dit maal.

De twaalfde gevangene verzocht genade en dat zij hare ammunitie mocht terugkrijgen, daar zij reeds haar bloed verloren had en nu ook haar eigendom zou verliezen.

De dertiende gevangene zeide dat hij gegaan was met het voornemen om goed te doen en dat hij daarom onvoorbedachtelijk kwaad had gedaan.

De veertiende gevangene verzocht ditmaal vrijgelaten te worden en genade of met eene boete te worden gestraft.

[p. 28]

De vijftiende gevangene verzocht pardon.

De zestiende gevangene verzocht verzachting van straf, dat hij onschuldig in de zaak gekomen was en dat hij vooraf niets er van had geweten.

De zeventiende gevangene zeide dat hij niet uit zijn eigen er in gekomen was, maar gedwongen was en verzocht verzachting van straf.

De achttiende gevangene verzocht vergiffenis en verklaarde er toe gebracht te zijn door de verleiding van anderen en dat het hem berouwde.

De negentiende gevangene verzocht genade en vergiffenis.

De twintigste gevangene verzocht verzachting van straf en tijd voor de betaling der boete.

De een-en-twintigste gevangene verzocht verlichting van straf.

De twee-en-twintigste gevangene verzocht verzachting van straf en zeide dat de betaling der boete hem zou drukken.

De drie-en-twintigste gevangene verzocht voor dit maal vergiffenis en zeide dat hij voortaan voorzichtiger zou zijn.

De vier-en-twintigste gevangene verzocht verzachting van straf en tijd voor betaling der boete.

De vijf-en-twintigste gevangene deed hetzelfde verzoek.

De zes-en-twintigste gevangene ook.

De zeven-en-twintigste gevangene verzocht verzachting van straf en tijd, en zeide dat hij arm was.

De acht-en-twintigste, negen-en-twintigste en dertigste gevangenen verzochten verzachting van straf en tijd voor de betaling der boete.

De een-en-dertigste gevangene zeide dat hij arm was en verzocht verzachting van straf en tijd.

De twee-en-dertigste gevangene zeide hetzelfde.

De drie-en-dertigste, vier-en-dertigste, vijf-en-dertigste en zes-en-dertigste gevangenen verzochten verzachting van straf.

De zeven-en-dertigste gevangene verzocht verzachting van straf en zeide dat hij een arm man was en dat al zijne goederen verbrand waren.

De acht-en-dertigste gevangene verzocht verzachting van straf en tijd.

De negen-en-dertigste gevangene verzocht verzachting van straf en dat het in aanmerking genomen zou worden dat de vijand al zijn eigendom weg had.

Het Hof houdt deze zaak in beraad.

Gedaan te Uitenhage, op den dag en in het jaar vermeld.

In mijne tegenwoordigheid,

(Get.) G. Beelaerts van Blokland,

Secretaris.