Christelijcke plicht-rymen om te singen of te leesen
(1648)–Cornelis de Leeuw–
AuteursrechtvrijZangh: Vierde Carileen.
RUycken van het Muskeljaet
Maeckt ons hert warm, en sterckt dat als het beeft.
't Wischt oock uyt
De witte vlecken, welcke komen op het
| |
[pagina 391]
| |
 oogh.
Het is oock een goeden raet
Voor hem die stadigh koude sinking' heeft.
Het jaaght uyt, verdrijft oock alle fluymen, en het maecktse droog.
Het verfrischt die krankheyt heeft gelaen.
Den reuck van 't woort
Dat Godt brenght voort, gantsch verlicht ons ghesicht
So dat wy recht verstaen
Wat ghelaten dient en wat gedaen.
't Maeckt reyn ons 't hert, 't welk was verwert.
In de sond,
Tot de grond:
En leerd ons recht te gaen.
| |
[pagina 392]
| |
2 't Maeckt de koude warm in deucht.
En wischt uyt ons de quae gheneghentheyt.
Sijn wy flaeuw
Door al het kruys en leet dat ons om Godt ontmoet;
't Gheeft de menschen weder vreucht,
En maeckt hen sterck door hoop van saligheydt.
Het maeckt gaeuw,
Die nae des Weerelts oordeel was ten halven vroet.
Die met desen reuck heel is onset
Die sal ghewis,
't Sy waer hy is,
Hem die 't quaet,
Niet en laet,
Door sijn reuck 's Heeren Wet
Met een yver doen gaen vast van tret.
Der deughden geur
Dringht alles deur.
Aenghenaem
Is sijn naem,
Die op Gods weghen let.
3 Als sijn hert voor 't oordeel vreest,
Dan den reuck van het woort hem we'er verquickt.
Want hy weet,
Dat voor een goet berouw den Hemel is bereyt.
Noyt sal sijn, noch is gheweest
Eenigh kruys daer dien reuck ons niet uyt wickt.
Treft ons leet,
Jae doot, dien reuck ons 't leven gheeft in eeuwigheyt.
Doch ghelijck den Muscus swang'ren schaet,
Soo dat haer hert
Flaeuwhertigh wert:
Soo is het
Dat Gods Wet,
Door sijne reuck niet baet
Die met sonden overladen gaet.
Het is fenijn,
| |
[pagina 393]
| |
Die swangher sijn,
Van 't opset,
't Welck Gods Wet
Door moetwil teghenstaet.
|
|