Christelijcke plicht-rymen om te singen of te leesen
(1648)–Cornelis de Leeuw–
Auteursrechtvrij
[pagina 365]
| |
Zangh: Aenhoort ghy Dochters en Ionghmans al.
WY eeren Gode wanneermen hem
Ons hert vrywilligh gheeft,
Op dat het luystere nae sijn stem,
En heylich die beleeft:
So dat onse goede wercken
Ontsteecken elck tot deucht,
En wecken, om d' eer van God den Heer
Te roemen met hert en vreucht.
2 Wanneermen gantschelijck Godt vertrouwt,
Al schijnt hy veer te zijn;
En onse ziele op 't hoogst, benout,
Met schrickelijcke pijn.
Die als alle hulp is hulp'loos,
| |
[pagina 366]
| |
By-stant van Godt verwacht:
En dit gheloof heeft,
Dat Godt troost gheeft.
Als 't minst schijnt, Gods eer betracht.
3 Die sijnen Schepper alleenigh smeeckt
Wanneer hy is in noot,
En troosteloos in veel droefheyt steeckt,
Maeckt Godes eere groot.
Hy kent door sijn ernstigh bidden
Godt voor een machtigh Godt,
Voor wijs, en oock goet,
Die troost, en voedt
Welck leven nae sijn ghebodt.
4 Hy sal oock eeren Gods liefste Soon,
Die boven al hem vreest:
Soo dat hy wandelt in sijn gheboon,
En neerstighlijck die leeft.
Op dat hy niet anders doende
Op sigh hael 's Heeren straff.
Wie Godt niet ontsiet
Maer mensch, gheniet
Noyt 't gheene Godt vroomen gaff.
5 Als ghy gheen dinghen (hoe lief 's oock zijn)
Mint boven uwen Godt.
Maer alles achter voor yd'le schijn
By Godt en zijn ghebodt;
Soo dat ghy u lust laet blijcken,
Te quijten eer u lant,
En vrienden, en goet,
Jae selfs u bloet,
Dan dat Gods eer raeckt ter schant.
6 Al wie den Heere soo ernstigh eert,
Godt hertelijck hem mint:
Hy krijght van Gode wat hy begheert
Godt houdt hem voor sijn kint.
Soo de menschen hem verachten,
| |
[pagina 367]
| |
Het sal sijn eer niet schaen,
Soo hyse niet schent;
Maer soo vol-ent,
Dat hy mach deuchts-kroon ontfaen.
|
|