Christelijcke plicht-rymen om te singen of te leesen
(1648)–Cornelis de Leeuw–
AuteursrechtvrijZangh: Une jeune fillette.
MIstroostigheyt van noyt te sien Gods saligheydt
Is quaet, maer niet soo quaet als die vermetenheydt
Of eyghen waen
Van datmen wis sal komen
By God en alle vroomen
Wat
| |
[pagina 285]
| |
 weghen dat wy gaen.
2 Wie door keurheyligheyt of eyghen waen verblint
Meynt, dat hy sijnen Godt van gantscher herten mint;
Gheen neerstigheyt
Of weynigh sal aenwenden
Tot kennis van ellenden,
En sijn onheyligheydt.
3 Dus in sijn ooghen rijck en tracht hy niet nae bet;
Blijft armelijck van Geest, en leeft niet nae Gods Wet.
Wijs in sijn oogh
Wil hy de Wet des Heeren
Niet tot sijn bet'ringh leeren,
Noch trachten nae het Hoogh.
4 Dus blijft hy, die hy was vol van onheyligheydt;
En krijght alleen in waen, niet daet, Gods saligheydt.
Godt seghent niet
Die haer Godtsaligh achten,
Maer die sijn wet betrachten,
Soo als hy die ghebiet.
5 Die onghevoeligh is, en waant hy heeft gheen pijn,
Lijdt tot verbeteringh sijns lijffs gheen Medicijn.
Die waent, hy heeft
Den hoghsten top betreden
Van heyligheydt, sijn leden
Niet tot meerder deuchden gheeft.
6 Die naeckt is, voelt seer licht, als ghy sijn leden raeckt,
Of voelens oorsaeck geeft, dat hy is bloot en naeckt.
Die aen Gods vreucht
Wanhoopigh is door sonden,
| |
[pagina 286]
| |
Van dien wert licht bevonden
Het derven van de deucht.
7 De kennis van het quaet, en oorsaeck, als oock pijn
Sijn hert verlangen doet, om gantsch verlost te zijn
Van sond en straff.
Hy spant en kracht en sinnen
Om 't quaet heel t'overwinnen;
En gantsch te snijden aff.
8 Door overgroote smert en bangigheyt nae raet
Tot weeringh van ellent met alle kracht hy staet.
't Sy wie het zy,
Die hem ten besten raden,
En wijsen op Gods paden:
Den sulcken seghent hy.
9 't Sy hoe die raet magh sijn soo hyse heylsaem vint,
Hy tot der sonden stut, die op haer oorsaeck bint.
Nae veel ghevraegh,
En 't recht ghebruyck van raden
Bevindt hy, dat sijn paden
Gods Wetten volghen staâgh.
10 Gheen sondaer, 't zy hoe groot wanhoop' aen Gods ghenae,
Wanneer hy sich bekeer en 's Heeren stem na-gae.
Godt gheern vergheeft
Hun schult, die haer bekeeren.
Sijn heyl sal hy ver-eeren
Die sigh tot hem begheeft.
|
|