Christelijcke plicht-rymen om te singen of te leesen
(1648)–Cornelis de Leeuw–
Auteursrechtvrij
[pagina 277]
| |
Zangh: Het daghet uyt den Oosten.
DIe Godt voor allen se- ghen wil dancken in sijn hert,
Denck, dat hy uyt ghenaden van Godt gheseghent wert.
Denck dat hy uyt ghenaeden uyt ghenaden
2 Gantsch onverdient; de Heere was niet verplicht sijn beeldt
In menschen uyt te drucken; sijn gunst dat mede-deelt.
In menschen uyt te drucken uyt te drucken.
3 Denck, wie, en uyt wat herte, aen wie, en uyt wat noot,
Den goeden Godt u segent; ghy sult hem maecken groot.
Den goeden Godt u seghent God u seghent.
4 Ons zeghent Godt de Heere. Hy als een Vader voet
| |
[pagina 278]
| |
Ons menschen, welckers rijckdom hem gantsch gheen voordeel doet.
Ons menschen, welckers rijckdom welckers rijckdom.
5 't Is Godt, die ons bereghent met allen overvloet;
Doch niet door dwangh ghedreven, maer met een vry ghemoet.
Doch niet door dwangh ghedreven dwangh gedreven.
6 Hy hout ons in het leven, hy troost ons in verdriet.
Hy is een schilt der vroomen: hy op haer lijden siet.
Hy is een schilt der vroomen schilt der vroomen.
7 Hy nimmer sal ghedooghen, dat hy die troost begheert,
Daer langh van blijft versteecken; hy alle droefheydt weert.
Daer langh van blijft versteken blijft versteken.
8 't Is Godt, die ons met reden begaeft en 't heyligh woort,
Dat ons wijst ware deuchden, en 's levens Engghe-poort.
Dat ons wijst ware deuchden ware deuchden.
9 Die ons van hem gheweecken, niet nae verdiensten straft;
Maer sondaers op bekeeringh op bekeeringh.
10 Die ons in 't quaet bedolven siet uyt sijn hooghen throon,
En tot der menschen heylant ghesonden heeft sijn Soon.
En tot der menschen heylant menschen heylant.
11 Sijn Soon, die ons verlost heeft, niet door der Bocken bloet,
| |
[pagina 279]
| |
Maer door sijn eyghen sterven, van sond en Helschen gloet.
Maer door sijn eyghen sterven eyghen sterven.
12 Die ons met Godt versoent heeft, en d' Hemel op-ghedaen,
Op dat wy door ghebeden tot Godt vry souden gaen.
Op dat wy door ghebeden door ghebeden.
13 Die op gelooff en liefde belooft sijn eeuwig heyl,
En gheeft, die voor sijn leere haer leven draghen veyl.
En gheeft die voor sijn leere voor sijn leere.
14 Die ons gheeft sijn ghenade door welcken alle kracht
Des Satans wert verwonnen, en 't onder gantsch ghebracht.
Des Satans wert verwonnen werdt verwonnen.
15 Dees rijckdom van Gods liefde diep in u sinnen druckt;
Laet die uyt u ghedachten noyt werden uyt-gheruckt.
Laer die uyt u ghedachten u ghedachten.
16 Op dat Gods trouwe daden u komende voor 't oogh.
Ghy recht u Godt mooght dancken, wiens wooningh is in 't hoogh.
Gy recht u God mooght dancken God mooght dancken.
17 Roemt waer ghy kont Gods gaven, dit is Godt aen-ghenaem.
Een danckbaer hert tot meerder ghenaden is bequaem.
Een danckbaer hert tot meerder hert tot meerder.
18 Godt loven voor sijn seghen, doet onsen Schepper goet
Niet om sijn loff, maer liever om u danckbaer
| |
[pagina 280]
| |
ghemoet.
Niet om sijn loff, maer liever, etc.
19 Op dat te verghenoeghen, ghy zijt, en recht erkent.
U onverdienden seghen, Godt meerder gaven sent.
U onverdienden seghen etc.
20 Godt, oorspronck aller goetheyt, behoeft tot danckbaerheydt
Gheen menschelijcke gaven; hy is de saligheyt.
Geen menschelijcke gaven etc.
21 Doch die zijn: danckb're menschen die met me-waerdigheydt
Recht arme Christ'nen laven, in hare tegenheyt.
Recht arme Christ'nen laven Christ'nen laven.
22 Al wie dan wil betoonen aen God een danckbaer hert,
Die help sijn even-naesten uyt alle noot en smert.
Die help sijn even-naesten even-naesten.
23 Hy noyt sigh selfs inbeelde, dat God hem 't goede schenckt,
Uyt loon; 't is uyt ghenaede: Wie anders meent sich krenckt
Uyt loon; 't is uyt ghenaede uyt ghenade.
|
|