Christelijcke plicht-rymen om te singen of te leesen
(1648)–Cornelis de Leeuw– AuteursrechtvrijZangh: Alieta vita.
NIet sonder reden
Heeft in ons leden
Godt gheplant ons wijs ghewis,
Het kan ons leeren
Den wegh des Heeren:
Herts-tochten dwinghen
Met alle dinghen
Die voor Godt zijn duysternis.
2 Sy wert bevonden
Voor 't doen van sonden
| |
[pagina 45]
| |
Ons te zijn een stercken toom,
Om ons te spenen
Van al het genen,
Dat ons sou deeren
En van God keeren.
Sy maeckt onse zielen vroom.
3 Sy heeft afgrijsen
Van 't geen den wijsen
God verbiet in't Heyligh woort.
Sy onderscheyden
Kan, wat van beyden
Sy deucht of sonden.
Sy t' allen stonden
God-geleert, brengt deughden voort.
4 Soo ghy vertreden
Hebt goede zeden,
Of bedreven eenigh quaet:
Sy is een roede
Den mensch ten goede.
Sy temt ons sinnen.
Weer te beginnen
Sulcken sond, sy niet en raet.
5 Als 't feyt bedreven
Is, kan sy geven
Rechte uytspraeck van u feyl:
Of Godes Soone
Die sal verschoone;
Dan of ghy sterven,
En eeuwigh derven
Om u sonden sult Gods heyl.
6 Al wie aenhooren
Met s'herten ooren
't God-gheleerde herten-spraeck,
Haer voeten setten
Op s'Heeren wetten;
En midts in lijden
| |
[pagina 46]
| |
En in het strijden
Voelen sy haer ziels vermaeck.
7 Die haer begheven
Om vroom te leven;
En noyt wijcken van het goet;
Of haer omringhet,
Of haer bespringhet
Al 't quaet der hellen;
En of haer quellen
Menschen: vreught haer zielen voet.
8 Wie niet begeerigh
Is, maer af-keerigh
Sijn Gewis te hooren aen;
Wijckt van Gods weghen:
En heyl en seghen
Sal van hem wijcken.
Godts Coninckrijcken
Sal hy nimmermeer begaen.
9 Hy nimmer lust heeft,
Hy nerghens rust heeft,
Schoon hy leeft in eensaemheydt.
Hy sich vermaecken
Kan in gheen saacken:
Op niemant bouwen
Op gheen vertrouwen
Durft hy sijn gheleghentheyt.
10 Stadich voor sijn ooghen
Komt haer vertooghen
Godts verbolghentheyt en wraeck.
Hem boose wormen
Met kracht bestormen:
En alle daghen
Heeft hy het knaghen
In sijn hert, doch gheen vermaeck.
11 Sijns herts-ghetuygen
Sijn niet te buyghen
| |
[pagina 47]
| |
Door vermaeck: Hy draeght den beul
En sijn betichter,
Als oock den Richter,
Diep in ghedachten
By dagh en nachten.
Hy vint by gheen menschen heul.
12 Soeckt ghy hier vreughden,
Doet ware deughden:
Gheeft ghehoor u goet Gewis.
Doch wilt oock letten,
Dat met Godts wetten
Die zy eendraghtigh:
Godt sal Almachtigh,
Sijn u troost, alst noodigh is.
|
|