§ (121) Die seuende fabule es vanden kemele ende van iupiter |
EEn yeghelijc sal hem laten ghenuegen metten ghenen dat hem god verleent heeft sonder | [20] eens anders yet te begheren ghelijck dese fabule leert ende vertelt van eenen kemele. | die hem beclaechde tot den god iupiter aldus. hoe die dieren ende beesten hem bespotteden | om dat hi niet en was so scoone als sij. Ende badt daerom den god iupiter aldus Lieue | heere ic bidde v dat ghi mij doch hoirnen verleenen wilt op datmen mij niet meer en be | spotte Doen begonste iupiter te lachen. ende in die stede vanden hoirnen die de kemel | [25] gheerne gehadt hadde so nam hi hem sijn ooren. ende seyde ghij hebt meer goets dan | v behoort. Om dies wille dat ghi begheert te hebben tghene des v niet en be- |
Auteursrechtelijk beschermd