Dialogus Creaturarum dat is Twispraec der creaturen
(2015)–Gheraert Leeu–
Auteursrechtelijk beschermd¶ Vanden valck ende den haen Dialogus vijf ende vijftich. | [15] EEn Ga naar voetnoot202 ridder had een valck dien hi seer lief hadde ende dic- | wijl op sijn hant te dragen plach ende leckerlike voe | den Op een tijt als hy den valck van sijn hant in dye | lucht had laten vliegen ende hem weder woude hebben op sijn | hant te comen riep hi ende floeytede hem nae dat hy weder sou | [20] de comen Mer die valck en woude niet neder comen als hi ge- | woenlick was waer om die ridder droeuich bleef Als dit dye | haen sach seyde hi in hem seluen Ick onsalighe wat gae ic ma | ken. Ick legghe altoes ende scrobbe int slijck ende vuylnisse en | de heb een arm leuen Ic ben ymmer so scoon ende groot als die valck | | |
[Folio h3v]
| |
Daer om wil ick op mijns heren hant vlieghen ende dye lec- | ker morselen van sijnre hant eten Ende doe hi aldus op des rid | ders hant gheuloghen was ende die ridder sorchuoudich was | om den valck weder te hebben was hy blide van den haen en- | [5] de sneet hem die keele of ende lockede den valck mit sijn vleysch | Als die valck sach dat lecker vleysch dat hy seer begeerde quam | hi haesteliken tot sinen heer ende seyde WIe Ga naar voetnoot203 hem verhef- | fet bouen sijn staet. die doet hem seluen dicwijl quaet ¶ Hier | om sal hem een yghelick mensche veroetmoedighen ende hou | [10] den hem nae sijn staet. ende niet sijn oghen hogher boeren dan | het betaemt. Daer om seyt salomon en wilt niet soeken din- | ghen dye dy te hoghe sijn ende nyet besoeken dye dy te sterck | sijn Ende seneca Dat soecke dattu mogheste vinden Dat selste | leren dattu weten mogheste: Een fabel ist dat een eedel man | [15] een cleyn hondekijn hadde dat seer ghenoechlic was. ende oec | enen ezelDen ezel seyndede hy ter molen om swaren arbeyt te | doen. Mer dat hondekijn spoelde myt sinen heer dat hy oeck | voeden wt sijn eyghen scuttel. Die ezel siende dat hi van gro- | ten arbeyde moede wort ende dattet hondekijn sonder arbeyt | [20] goet leuen hadde. Docht hy in hem seluen Dit hondekijn en | doet niet dant mit sine poetkijns sinen heer aentast ende mit- | ter tonghen hem licket ende daer om soe lief ghehouden wort | Ick wil dat oeck gaen doen Ende hy hief op sijn groue vorste | voeten ende werpse op sijns heren scouderen ende balckten luy | [25] ende lelick Also dat dye here veruaert wort ende began te roe | pen dattie knechten quamen mit stocken ende stauen ende sloe | ghen den ezel ter doet toe Dit aldus voelende docht hi in hem | seluen. Ick hadde veel bet moghen rusten want ick niet ghe- | wonnen en heb dan slaghen. ¶ Hier wt worden wij gheleert | [30] dat die mensch hem niet onderwijnden sal te doen dat hi na- | tuerlick niet en kan Daer om seyde een wijs man Niemant en | doet dat profitelick dat hem die natuer verbiet Doe sotte mis | haghet daer of den menschen daer hi in behaghen wil. | |
|