De groote poppen vergadering te Utrecht

[p. 32]

Op het Bal.

Een woelig daagje was doorleefd

En de avond daalde neêr;

't Werd stil en eenzaam langs de straat,

Geen stem verhief zich meer.

Maar in de zalen van 't Gebouw

Was jong en oud bijeen;

Daar danste menig edel paar,

Zoo vlug als ooit ter been.

De tonen van het rijk Orchest

Weêrklonken op de maat,

En ongeveinsde vroolijkheid

Weerblonk op elk gelaat.

Te midden van de pret op 't bal,

Kwam daar een jonkvrouw aan

Met rozeknopjes, zacht van geur,

Een mandje vol gelaân.

Zij prees met lach en vriendlijk woord

De schoonheid van heur waar,

En bood ze, wie er lust toe had,

Voor twee rijksdaalders 't paar.

De waar was schoon, de prijs niet min,

Maar om het doel alleen

Kocht ieder graag een rozeknop

En ging er blij meê heen.

[p. 34]