De groote poppen vergadering te Utrecht

[p. 20]

Lize en de Bakerpop.

Mijn allerliefste schatje

Zijt gij, aanvallig kind!

Zeg, weet je wel, hoe Lize

Haar kleuter teêr bemint?

O, 'k lees het in je kijkers,

Zoo goedig en zoo zacht,

Dat gij het wèl zult weten,

Dat Maatje tot je lacht.

En als ik jou kom vragen:

‘Zeg schat, hoe kwaamt gij hier?’

Dan lacht gij, o zoo guitig,

En kraait gij van pleizier.

Dan is 't, of 'k u hoor fluist'ren:

‘Al hebt gij mij verwacht,

Toch ben ik niet gekomen,

Men heeft mij u gebracht.

Wat zeg je van je kleeren?

Ze lijken wel satijn;

Ook 't licht gehaakte mutsjen

Is heusch niet minder fijn.

Nu ga ik met je wand'len;

Dus houdt je stil en zoet;

Want - 'k zeg je, dat mijn schatje

Nog heel wat groeien moet.

[p. 22]