De geschiedenis van Keutje die niet wilde school gaan



[pagina 21]
Klaas de Zandman. De Zandman sloop al vroeg in huis, Die kleine schalksche guit; Hij zet zich aan den haard ter neêr En lacht de kleintjes uit. Hij sluipt onzichtbaar nader bij, En voor de kleine 't weet: Strooit hij Klaasvaak in 't kinderoog, En heeft de slaap hem beet. Nu vallen fluks de oogjes toe, En 't hoofdje buigt zich neer; De kleine voetjes worden moe En alles doet hem zeer. Naar bed! naar bed! roept moeder nu, En Klaas de Zandman lacht: Hij volgt de kleine tot aan 't bed, En kust hem goedennacht.