Theatrum stultorum

[p. 135]

De Sotheydt
Van de Eer-suchtighe Menschen.

Sinne-beeldt.
Eenen Misdaedighen door een caterolle hoogh verheven, die terstondt swaer neder-vallende, in alle syne lidt-maeten wordt ghepynight.

Hoogh verheven gaen sy op,
Maer om door een swaerder klop,
Stracx te morselen den kop.

WAert ghy misschien in uw' leven
Hoogh tot eer en staet verheven,

Doet ghy moeyt en aerrebeyt,

Om te zyn in d'Overheydt?

Ey! ick bidd' u, laet dit vaeren,
VVilt u geldt, en sorghe spaeren,

Hooghe driften, hooghen staet,

Moeten zyn van u ghehaet.

Ghy kont worden haest verheven,
Zyt ghy door eer-sucht ghedreven:

Maer wat sal 't op leste zyn?

Niet als schande, smert, en pyn.

Als ghy zyn sult seer gheklommen,
Tot den hooghsten trap ghekommen,

[p. 136]

 

Sal 't Gheluck u vatten aen,

 

En met schande neder-slaen.

 

En ten zyn gheen vremde vlaeghen,

 

Die ghy moet van haer verdraeghen;

 

Dagh'lycx doet Fortuna dat,

 

Onstandt-vastigh is haer rat.

 

Zyt ghy ievers in belaeden,

 

Twyffelt ghy aen dese daeden,

 

Meynt ghy dat ick u bedriegh',

 

Dat ick spot, oft dat ick liegh?

 

Komt aen siet hier den ghevanghen,

 

Aen een wipp' verheven hanghen,

 

Van de aerd' heel hoogh op gaen;

 

Maer terstondt leegh neder slaen.

 

Komt hoort kraecken al syn beenen,

 

Van het hooft tot aen de teenen;

 

Niet een lidt-maet hy en heeft,

 

Oft het lydt, het schudt, het beeft.

 

Even-eens leeft met de menschen,

 

Die naer hooghe ampten wenschen,

 

Dese blinde Keyserin',

 

Dese wanckelbaer' Goddin'.

 

Die m'haer heden siet wat vieren,

 

En tot hooghe driften stieren,

 

Die sy heeft verheven op,

 

Morselt sy terstondt den kop.

 

Ey! wilt dese klippe vlieden,

 

En naer-volghen wyse lieden;

 

Leeft hier soetiens en gherust,

 

Hebt naer Overheydt gheen lust.