Theatrum stultorum

[p. 73]

De Sotheydt
Van de bedorve Rechters.

Sinne-beeldt.
Spinne-webben, door de welcke de groote Voghels vlieghen, maer de kleyne blyven inhanghen.

Groote Voghels laet sy gaen,
Maer de kleyne vat sy aen.

VLieghskens, Mugghen, kleyne dieren,
Die ront-om haer webbe swieren,

Biekens vol van honich soet,

Doodt sy met een gram ghemoet.

Swerte Raeven, Kiecke-dieven,
Vlieghen wegh naer hun believen,

Groote Voghels laet sy gaen,

Sy en grypt die noyt niet aen.

Rechters van den Heer verlaeten,
Die het recht, de reden haeten,

Die bedorven zyn door't ghelt,

Datmen stil hun heeft ghetelt:

Die door giften, ende gaeven,
Moet den mensch ghedurigh laeven;

Zyn ghelyck aen dese Spin,

Siet het Sinne-beeldt wel in.

Kleyne dieftiens die niet geven,
Die benemen sy het leven;

Groote dieven door het ghelt,

VVorden vry en los ghestelt.

[p. 74]

 

Hebt ghy byder handt gheen schyven,

 

Langh sult ghy ghevanghen blyven;

 

Soo-je die maer schieten doet,

 

Zyt-je stracx op vryen voet.

 

Noyt en salmen u op-knoopen,

 

Als ghy Rechters kont om-koopen.

 

Al had' ghy't hier al verstoort,

 

Iae uw' Vader self vermoort.

 

Hebt ghy t'huys maer ydel sacken;

 

Men sal u terstondt aen-packen;

 

Ghy wordt hier een arme slaef,

 

Spys ten lesten van de Raef.