Theatrum stultorum

[p. 42]

Stvltitia
Caesarum, Regum ac Principum, sorte suâ, ut autumant, beatorum.

Emblema.
Rex mensae accumbens, quem multi stipant Nobiles, &c. suprà caput nudus gladius, è setâ equinâ appensus.

Nunquam tuta quies.
Ad Met. Boëthianum 2. lib. 1.

LAudabas Damocles sercula Regum,
Gaetulo vestes murice tinctas,
Infecta Oebalio pallia succo.
Laudabas capitis nobile vinclûm,
Auratum solium, sceptra verenda,
AEdes magnificas, tecta superba,
Gazas, divitias, fulva metalla,
Fasces, imperium, quodq́ue profanâ
Pulchrum praetereà splendicat aulâ.
Palpanti solos esse beatos
In mundo Reges voce profaris.
Verùm quid video? pendulus ensis,
Felicem è setâ tertet equinâ.
Et tremis, & palles; displicet illa,
Quam stipant proceres, Persica mensa.
Jam te tam celsis esse locatum,
Jam te desploras esse beatum.

[p. 43]

 

Princeps quem Comitum multa caterva

 

Stipat, quem Dominum totus adorat

 

Curvato supplex poplite Mundus:

 

Si te Regali sorte beatum

 

Felicemq́ue putes, falleris amens.

 

Puncto, momento temporis omni,

 

Fatalis vobis imminet ensis.

 

Nunquam tuta quies Regibus; ipsas

 

Inter delicias, fercula, ludos,

 

E filo gladius pendet equino,

 

Adrepit gressu mors inopino.