De hazen en andere gedichten

[p. 65]

Droom

We liepen op een natte stoep,
dooiwater lag daarop en ging
onmerkbaar over in een gracht.
Een grijze poes kwam achter
ons vandaan en sprong
het water op tussen de schotsen,
zonk ogenblikkelijk en kwam
weer boven.
Toen ging ik liggen en jij hield
me vast, ik reikte, kon hem
aan zijn wollen kop weer dichter
naar de kant toe krijgen.
Mijn handen raakten vast in ijs,
ik kon niet meer. Ik zei:
nu jij, het beest was nu
vlakbij, zonk weg, kwam boven
en toen greep je hem.
Nooit zo gedroomd, samen
van de dood te hebben gered,
doeltrefend, zwijgend en
verbonden. Zich wakker schamen:
droom van wat wij nimmer konden.