Gedichten

(1856)–Karel Lodewijk Ledeganck– rechtenstatus



[pagina 414]
Stancen. Daer gy 's morgens Kwynt en zucht, En tot worgens Hoest en kucht; En geduldig 't Kraegje rekt, En zorgvuldig 't Hoofd bedekt; En u nauwlyks Spieglen gaet, Of iets grouwlyks Voor u staet; -
[pagina 415]
Als dan 't duister Nederzinkt, En in luister 't Waslicht blinkt; Hoe de roozen Op uw wang Weder blozen Uren lang; Hoe ge een' schoonen Sneeuwen hals Weêr komt toonen, Blank en malsch; Hoe een blonde Vlecht u siert, En langs ronde Schoudren zwiert; Hoe ge een glansend Mondkorael Toont, al dansend In de zael; Dit verwondert Iedereen; - Uitgezonderd U alleen.