Gedichten(1856)–Karel Lodewijk Ledeganck– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 367] [p. 367] De Begraving van sir John Moore. Niet een trom werd gehoord, niet een treurige noot, Als wy 't lyk op de veste bestelden, Niet een kryger en loste als vaerwel eenen schoot, Over 't graf van de bloem onzer helden. Wy begroeven hem somber in 't diepst van den nacht, Met ons wapenen delvende in de aerde, By het weifelend licht, dat de maneschyn bragt En de matte lantarenglans baerde. Geene onnoodige kist hield zyn leden omkneld, En geen lykdoek werd vaerdig gevonden; Maer hy lag als een kryger, die slaept op het veld, Heel en al in zyn' mantel gewonden. [pagina 368] [p. 368] Goed en kort was de beê, die wy spraken uit pligt, En wy spraken van rouw noch van zorgen; Maer wy staerden versteend op dat doode gezicht, En wy dachten verbitterd op morgen. Ja, wy dachten, terwyl wy zyn rustbed, zoo nauw, Zyne peluw, zoo eenzaem, daer dolven, Dat de vyand en vreemde op dat hoofd treden zou, - En wy ver zyn van daer op de golven. Welligt bersten zy los in een schimpend gelach Over de asch van zyn' geest afgescheiden; Maer 't zal weinig hem doen, zoo hy voortslapen mag In het graf, waer zyn makkers hem leiden. Onze lastige taek was maer half nog gedaen, Als de klok den terugroep ons stuerde: En wy hoorden van verre 't gedommel ontstaen Van 't kanon, waer de vyand meê vuerde. En wy legden hem neder in stilte en geween, Op het bloedige rustbed der braven, En wy griften geen letter en plaetsten geen' steen; Maer hy bleef met zyn' roem slechts begraven... 1845. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij