Gedichten

[p. 157]

Een Vlaemsch Lied.

Wy zyn de koene Vlaemsche knapen,

Met jeugdig bloed in 't Vlaemsche lyf;

Wy houden niet van lang te slapen,

Noch zitten droomen koud en styf.

Wy minnen de blygeestigheid,

Onder ons hier gezeid,

De Vlaemsche vreugd en poesle Vlaemsche meid.

Wy minnen, ja, de Vlaemsche zeden,

En dus ook 't Vlaemsche gerstensap;

Het smaekte ons nooit zoo goed als heden;

Lang leev' de bruin beschuimde nap!

Wy minnen de blygeestigheid,

Onder ons hier gezeid,

Het Vlaemsche bier en poesle Vlaemsche meid.

[p. 158]

 

Het doel, waerom wy hier vergaderen,

 

Is 't stryden voor de moedertael.

 

Wy zingen in de tael der vaderen

 

Ten spyt van sieur Sigart den Wael.

 

Wy minnen de blygeestigheid,

 

Onder ons hier gezeid,

 

De Vlaemsche tael en poesle Vlaemsche meid.

1847.