Gedichten(1856)–Karel Lodewijk Ledeganck– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 28] [p. 28] Aen de Maetschappy van Vlaemsche Letteroefening, te Gent. Als de zon, in 't vroegst der lent', De eerste koesterende stralen Over 't jong gebloemte zendt; Als, in pas ontloken dalen, 't Eerste lied der nachtegalen 't Blyde woud weêrgalmen doet, En het eerst gebladert' groet; O! dan is de nood voorby! Uit den doodslaep opgestegen, Die haer boeide in 't winterty, Lacht natuer weêr 't menschdom tegen, En, gelyk een vloed van zegen, Stroomt de hoop, uit hooger sfeer, Over 't juichend aerdryk neêr! [pagina 29] [p. 29] Lang werd Belgies gouden spraek Als in vreemden dwang gekluisterd; Lang, door Belgies zonen vaek, Wreed miskend, gehoond, ontluisterd! En, door neevlen als verduisterd, Scheen het, dat geen lentezon Oit voor haer meer opgaen kon. Dwaling! - dooft de diamant, Schoon in aerde en slyk verborgen, Ooit zyn licht en hellen brand? Ziet! de nacht van angst en zorgen Klaert weêr op; een blyde morgen Schiet op Belgies dierbre tael Eenen nieuwen lentestrael! Menig nieuw en versch gebloemt' Zie ik op den Zangberg telen, Waer het vaderland op roemt; Vaderlandsche filomelen Hoor ik nieuwe liedren kwelen, En na vrees en angst en smart Balsemt weêr de hoop my 't hart! Vrienden! ja der vaedren spraek Zullen waerde zonen kweeken. Voor deze eedle, dierbre taek Voelt ge uw ziel in drift ontsteken, En, by menig gunstig teeken, Dat aenstaenden glans verkondt, Zie ik mede uw kunstverbond! [pagina 30] [p. 30] Streeft het ingeslagen spoor, Dat u moet tot glorie leiden, Vergenoegd en yvrig door! Eer, genot en roem verbeiden Al die weldoend licht verspreiden; En wie ooit uw pooging laek', Dat hem 't vaderland verzaek'! Is het waerheid? vordert gy, Dat ik met u aen zal vangen? Ach! een ziel van melody, Die soms overstroomt in zangen, Als een traenvloed langs de wangen; Een te diep, te teêr gevoel, Vergenoegt zulks tot uw doel? Maer gy eischt! Welaen! myn toon, Kan hy u genoegen baren, Zy u willig aengeboôn! Wen gy op de kunstaltaren 't Geurig reukwerk op doet varen, Zing ik, 't speeltuig in de hand, God en liefde en vaderland! April 1836. Vorige Volgende