Uit 's levens ernst en kluchten

[p. 186]

Waarschijnlijke gissing.

Een dichte drom, op 't kermisveld,

Aanschouwt verbaasd een man,

Die, onder and're kunsten meer,

Ook ‘degenslikken’ kan.

Hij steekt een degen in zijn keel

En trekt er 't staal weêr uit,

En zet dan nog een leuk gezicht,

Net, of dat niets beduidt.

't Publiek nochtans, en wel met recht,

Bewondert zulk een daad,

En: ‘Hoe is 't moog'lijk?’ is de vraag,

Die door de rijen gaat.

Maar hoor! daar spreekt er een, die zegt:

‘Het een'ge, wat misschien

Het vreemde feit verklaren kon,

Dat hier onze oogen zien,’

[p. 187]

 

‘Zou zijn, dat vroeger door den man,

 

Die 't ons aanschouwen deê,

 

Ter voorbereiding dezer kunst,

 

Was ingeslikt - een scheê.’