Ala kayente
Toni ku Tana ta dos ruman.
Nan ta biba na kunuku, na Sabaneta.
Riba un dia nan tabata kana den kunuku di nan tata.
Ora nan a yega te banda di tranké, nan a mira algu.
Un totolika a lanta bula nan dilanti.
Toni di: ‘Mira. Un totolika’.
Tana di: ‘Laga nos kore su tras’.
Nan dos a basha kareda tras di e totolika.
Den esei e totolika a dal abou, keda drumi den tera.
Anto el a bati su alanan manera kos kansá.
‘E no por bula mas’, Toni a hari.
‘Awor nos por hañ'e’, Tana di.
Bon purá nan a kore bai kaminda e totolika ta den tera.
Pero asina nan a yega seka, e totolika a lanta bula atrobe.
Un tiki mas leu e totolika a bolbe kai na suela.
Toni a tene Tana su man, pa nan bai kue e totolika.
Pero asina nan tabata seka dje totolika, e pára a bula bai i drenta mondi.
E muchanan tabatin miedu di drenta mondi.
Pesei nan a kana bai kas.
Ora nan a konta nan tata kiko a pasa ku e totolika, nan tata a bisa nan: ‘Esei ta un triki di totolika. Kasi sigur boso tabata hopi seka di su nèshi. E totolika ta lanta bula, kai na suela i gaña kansá. Kada be ku bo kore su tras, e ta bai mas leu. Esei ta pa bo bai leu for di su nèshi’.
E ora ei muchanan sa grita: ‘Ala kayente! Ala kayente’. E muchanan ta kere ku e totolika no por bula, pasobra e tin ala kayente. Ma nunka nan no ta logra kue e totolika’.
‘Tin webu den su nèshi?’ Tana a puntra.
‘Kasi sigur’, e tata a kontestá.
‘Nos ta bai buska su nèshi?’
‘No, Tana. Laga e totolikanan brui. Anto aki poko dia tin dos totolika mas pa kanta den mondi’.